‘Na mijn werk in het onderwijs kon ik als jeugdprofessional aan de slag.’

Wat voor werk deed je voordat je bij de Raad voor de Kinderbescherming in dienst kwam?

‘Ik begon voor de klas en later werd ik ondersteuningscoördinator op een school. Vaak was ik jaren bezig met de ondersteuning van een kind, zonder het gevoel te hebben écht iets te kunnen doen. Ik had regelmatig contact met raadsonderzoekers en hun werk sprak me aan: zij konden een verschil maken. Dat wilde ik ook, maar ik had niet de benodigde papieren om als jeugdprofessional te mogen werken. Toen ik echter hoorde dat de Raad voor de Kinderbescherming mensen aannam die nog geen SKJ-registratie hadden - een verplichte beroepsregistratie - heb ik direct gesolliciteerd.’

Inmiddels heb je wel je SKJ-registratie. Hoe is dat zo gekomen?

‘Een organisatie die deze trajecten verzorgt, bracht in kaart welke kennis en ervaring ik al had en wat ik nog meer nodig had om als jeugdprofessional aan de slag te mogen gaan. Ik liep 3 dagen per week mee met raadsonderzoekers en studeerde 1 dag per week. Het was best een pittige tijd, maar na een half jaar had ik mijn SKJ-registratie behaald.’

Hoe vond je het opleidingstraject?

‘Je leert alle aspecten kennen rondom het werk als raadsonderzoeker en dat is heel waardevol. Wel zijn veel opdrachten gericht op de praktijk van de hulpverlener. Dat is lastig als je als raadsonderzoeker aan de slag wilt. Ik probeerde dit creatief op te lossen door bijvoorbeeld jeugdprofessionals te interviewen over hun ervaringen en hierop te reflecteren.’

Wat vind je nu van je werk?

‘Ik heb geen seconde spijt van mijn overstap. Het is zinvol werk en ik leer elke dag. Als raadsonderzoeker kom je soms bij gezinnen met een pittige boodschap. Dat je misschien om een ondertoezichtstelling gaat verzoeken. Of dat een kind tijdelijk niet thuis kan wonen. Hoe ga je daarover in gesprek met ouders? Het geeft mij energie als ik in korte tijd een vertrouwensband met een gezin weet op te bouwen en hen zo goed mogelijk verder kan helpen.’

Heb je hulp gehad van collega’s om je plek te vinden in de organisatie?

‘In Rotterdam is er een speciaal inwerkteam met mensen die alle tijd hebben om nieuwe medewerkers gedurende 3 maanden te begeleiden. Ook organiseerde dit team voorlichtingen en de mogelijkheid om zittingen bij te wonen. Ik kreeg daarnaast een vaste ervaren inwerker. Je hebt namelijk wel een iets andere positie dan medewerkers mét een SKJ-registratie. Je mag nog geen zaken zelfstandig oppakken.’