Raadsonderzoeker Jarno over jeugdstrafrecht: ‘Het zijn nog kinderen in ontwikkeling.’
Jarno Schroer wilde na zijn studie aan de slag als maatschappelijk werker. Mensen bijstaan die zelf gemotiveerd zijn om te veranderen. Maar het werk als raadsonderzoeker bij de Raad voor de Kinderbescherming trok zijn aandacht. In 2018 maakte hij de overstap en inmiddels werkt hij vijf jaar binnen het jeugdstrafrecht. 'We adviseren de rechter dat in het belang van het kind een stap moet worden gezet. Als de rechter het daarmee eens is, kun je iets meer sturen en zo verandering bewerkstelligen.'
'Toen ik maatschappelijk werk ging studeren, wilde ik mensen helpen vóórdat een rechter ingeschakeld moest worden vanwege complexe situaties. Dat is nog steeds het geval, maar in mijn huidige werk bij de RvdK kunnen we voor nodige hulp ook een extra stap zetten. We kunnen de rechter verzoeken om een maatregel. Of we adviseren over een nog op te leggen maatregel. Van een ondertoezichtstelling tot een uithuisplaatsing. Dan krijg je bijvoorbeeld een zaak met een zwangere vrouw waarbij grote zorgen zijn of ze de opvoeding van een baby wel aankan. Om op zulke momenten om een impopulaire maatregel te vragen, is niet makkelijk. Maar je weet wel dat je daadwerkelijk iets positiefs kunt veranderen in het leven van het kind.'
Aansluiting zoeken bij jongeren
'Om goed te kunnen adviseren in het jeugdstrafrecht is het belangrijk dat je aansluiting zoekt bij de jongeren waarmee je contact hebt. Zodat je beter weet wat een jongen of meisje nodig heeft om herhaling te voorkomen. Het zijn nog kinderen in ontwikkeling, het is belangrijk om daar rekening mee te houden. Dat is de rol van de Raad voor de Kinderbescherming en die boodschap vind ik heel belangrijk.'
Impact op de samenleving
'Soms is het zoeken naar een balans. We geven onafhankelijk advies en daarvoor combineren we juridische en pedagogische kennis. We zoeken telkens naar de juiste begeleiding of behandeling van een jongere. Maar ondertussen kan een misdaad een grote impact hebben op de samenleving en zeker op mogelijke slachtoffers. De jongere zal voor het delict verantwoordelijkheid moeten dragen of de gevolgen moeten inzien. Als raadsonderzoeker geef je een advies dat past bij de zwaarte van het delict én dat de jongere vooruithelpt.'
Besluiten nemen doe je nooit alleen
'In dit werk heb je altijd te maken met heel veel belangen. Bij conflictscheidingen merk je bijvoorbeeld dat ouders de neiging hebben om op je in te spelen. Maar ook hier moet je het belang van kinderen altijd voorop zetten. Dat betekent dat je stevig in je schoenen moet staan. Maar de besluiten nemen doe je nooit alleen. Het gebeurt altijd in overleg met je collega’s of een gedragsdeskundige en/of juridisch deskundige. De meeste voldoening geeft het mij als het mij lukt om gewoon open met de ouders en de jongeren te spreken, de zorgen te benoemen en die ook op te schrijven. Dat ouders zich in mijn rapport herkennen én zich gehoord voelen - ook al is het heftig om te lezen.'