Ieder kind heeft het recht om te weten van wie het afstamt. Dit staat in het internationale kinderrechtenverdrag. Soms weet een kind niet van wie het afstamt, bijvoorbeeld na adoptie of draagmoederschap. Kinderen die meer willen weten over hun identiteit en afkomst, kunnen terecht bij de Raad voor de Kinderbescherming.
Verhuizing oudere dossiers naar het Nationaal Archief
In het kader van de Archiefwet zijn de afstamming- en adoptiedossiers van personen geboren voor 1970 overgebracht naar het Nationaal Archief. Deze dossiers zijn vanaf nu opvraagbaar via het Nationaal Archief. Er kunnen in de loop van de tijd nog oude dossiers bij de Raad voor de Kinderbescherming gevonden worden van mensen die voor 1970 geboren zijn. In voorkomende gevallen verwijst het Nationaal Archief dan naar de Raad voor de Kinderbescherming, waar het dossier ingezien kan worden. Deze dossiers worden op een later moment alsnog naar het Nationaal Archief overgebracht.
Stap voor stap
Meer te weten komen over je afstamming
Een kind dat informatie zoekt over zijn eigen afkomst, kan een informatieverzoek indienen.
Een kind dat de wens heeft om ook echt in contact te komen met zijn familie, kan terecht bij Fiom. Deze stichting begeleidt mensen bij het vinden van familie.
Sinds 1987 bewaart de Raad voor de Kinderbescherming zijn dossiers levenslang. Tot die tijd gold een kortere bewaartermijn.
Kinderen hebben het recht om te weten van wie zij afstammen. Een kind dat meer wil weten over zijn afstamming mag daarom als het mogelijk is, zijn dossier bekijken. In ieder geval het deel van het dossier waarin hij vermeld staat of dat over hemzelf gaat.
De Algemene verordening gegevensbescherming beschermt de privacy van andere personen die in het dossier staan. De Raad voor de Kinderbescherming kan daardoor niet altijd het hele dossier laten bekijken.
Om een besluit te kunnen nemen over het informatieverzoek, zoekt de Raad voor de Kinderbescherming contact met de andere personen die in het dossier worden genoemd. Deze personen kunnen zeggen wat zij ervan vinden dat het dossier, en daarmee de informatie over hen, wordt bekeken.
De Raad voor de Kinderbescherming besluit welke informatie uit het dossier het kind mag bekijken. De RvdK baseert dit besluit op de verzamelde informatie en de reacties van de anderen in het dossier.
De Raad voor de Kinderbescherming informeert iedereen die betrokken is bij het dossier over het besluit.